Burger แห่งการเฉลิมฉลอง
ที่บอกว่าเป็น burger แห่งการฉลอง คือฉลองอะไรก้ได้ที่รู้สึกทำสำเร็จ มันเป็นความรู้สึกทางใจ และเป็นการให้กำลังใจตัวเอง เรื่องของเรื่องมันก็มีอยู่ว่า สมัยที่เข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ใหม่ๆ เมื่อปี 37 ที่มหาลัยรามคำแหง สมัยที่ยังต้องให้ทางบ้านส่งเงินเพื่อเป็นค่าอยู่ ค่ากิน ค่าเรียน
การจะซื้อ Burger กินซักชิ้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ต้องคิดหนักหน่อย เพราะดูเหมือนจะเป็นของกินที่ฟุ้มเฟื่อย แล้วทำไมต้องเป็น Burger ล่ะ? ก็เพราะตอนที่เข้ามากรุงเทพฯใหม่ ที่พักอยู่แถวบางกะปิ และร้านฟาสต์ฟู้ดในตอนนั้นที่ยังไม่ได้เยอะเหมือนดอกเห็ดในตอนนี้ ที่ใกล้ที่สุดก็คือ KFC ที่อยู่ตรงตลาดบางกะปิ เวลาจะออกไปเรียนหรือกลับจากเรียนก็ต้องผ่าน ช่วงแรกไม่มีโอกาสจะได้กินเลย จนวันหนึ่งพี่ชายพาไปเลี้ยงที่ KFC นี้ล่ะ ดีใจสุดๆ หลังจากนั้นมาก็ไม่ค่อยได้กินอีกเลยเพราะไม่มีใครเลี้ยง จะกินก็ต่อเมื่อมีโอกาสพิเศษๆ เท่านั้น เช่นสอบเสร็จ ได้ G หรือทำโปรเจคผ่าน ถึงจะได้กิน และถ้าจะกินไก่มันก็หลายบาท งั้นก็ซื้อ Burger กลับไปกินที่ห้องดีกว่า ก็เลยกลายมาเป็นเรื่องของ Bureger แห่งการเฉลิมฉลอง กินแล้วมีความสุข กินแล้วมีกำลังใจ กินแล้วนึกถึงชีวิตช่วงนั้นๆ วันนั้นกับวันนี้ความสามารถในการซื้อ Burger ซักชิ้นอาจจะต่างกัน แต่ความรู้สึกที่สัมผัสได้ยังคงเดิม
การฉลองหรือให้รางวัลในความสำเร็จของเรา ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่อะไร ไม่ต้องแพงนัก มันอยู่ที่ความรู้สึกทางใจ มันเป็นคุณค่าทางใจ
แต่สมัยนี้อย่าว่าแต่ Burger ซักชิ้นเลย เป็นเจ้าของ(ร่วม)ธุรกิจพวกนี้ยังได้เลย 555+
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น